Bizler, yani şehirde çalışanlar da her zaman bir Aidiyet hissediyoruz Zilemize. Nerelisin diye sorulduğunda doğrudan zile geliyor aklımıza.
Senede ancak bir kaç kez ziyaret edebilmemize
rağmen Zileyi hatırlıyoruz, atamız biliyoruz.
Öldüğümüz zaman hepimizin içinde bu topraklara gömülmek arzusu var.
Ne
kadar İstanbullu, Ankaralı olsak, ne kadar buralarda çalışsak buralarda
doysak da kendimizi buralara ait hissetmiyoruz.
Yıllar yıllar geçse
gurbetliğimiz bitmiyor. O yüzden
keşke diyoruz Zilemiz daha güzelleşse, daha refaha kavuşsa. Çünkü bu
topraklar bize ait, biz de bu topraklara aidiz.
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder